Ζητούνται Ευγένεια και Επαγγελματισμός σε εποχή κρίσης

Διανύουμε μια εποχή εξαιρετικών δυσκολιών που μας “ζητά” ταπεινότητα, ενδοσκόπηση και ενσυναίσθηση. Το νιώθει κανείς ιδιαίτερα εν μέσω όλης αυτής της παράνοιας, της αγένειας και του ατομισμού που ζούμε τους τελευταίους μήνες. Στην ανθρωποκεντρική ασφαλιστική αγορά, στο μικρό μας “χωριό”, οι δύσκολες συνθήκες ευνοούν την ανάδειξη αρνητικών συμπεριφορών.

Eίθισται να σχολιάζουμε, συνήθως ιδιωτικά, επηρμένες συμπεριφορές, τις οποίες ωστόσο ανεχόμαστε κατά καιρούς, προς διατήρηση μιας θέσης εργασίας ή μιας συνεργασίας.
Σε αρκετές περιπτώσεις έχουμε επισημάνει, και μέσα από το περιοδικό, αρνητικές συμπεριφορές. Κι αυτό όχι για λόγους προσωπικής ευθιξίας, που δεν αφορούν εν τέλει και τους αναγνώστες μας, αλλά για τον εξής απλό λόγο: Η αγορά μας, έστω και εν μέρει αδίκως, στερείται την έξωθεν καλή μαρτυρία.

Ο επαγγελματισμός, οι καλοί τρόποι, η ευγένεια όταν λείπουν είναι κάτι εμφανές, ενώ και οι αλαζονικές συμπεριφορές σπανίως περιορίζονται επιλεκτικά σε ορισμένους συνεργάτες· αντίθετα, αργά ή γρήγορα, εκδηλώνονται προς όλους τους συνεργάτες. συζητιούνται και επηρεάζουν και τους πελάτες. Υπάρχουν και βλάπτουν διαχρονικά την αγορά. Δεν είναι όμως ο κανόνας, ευτυχώς.

Έχοντας ως περιοδικό την ευκαιρία να συνεργαστούμε κατά καιρούς με το σύνολο της αγοράς, έχουμε άποψη. Νιώθουμε την υποχρέωση και την ανάγκη να μιλήσουμε δημοσίως για τους συνεργάτες ασφαλιστικών εταιρειών που στελεχώνουν τα τμήματα επικοινωνίας και marketing, ή υποστηρίζουν ανάμεσα στις υπόλοιπες υποχρεώσεις τους και τις λειτουργίες αυτές, οι οποίοι ασκούν το έργο τους με επαγγελματισμό, σεβασμό και ευγένεια. Είναι άλλωστε εκ της θέσης τους το “πρόσωπο” της κάθε ασφαλιστικής και ο “καθρέφτης” της στην αγορά.

Είναι οι επαγγελματίες της επικοινωνίας που σέβονται τον χρόνο του συνομιλητή και του συνεργάτη τους. Βασικό, θα έλεγε κανείς, αλλά ρωτήστε και εμάς που μπορεί να ψάχνουμε έως και… μήνες στο τηλέφωνο στελέχη για θέματα επικαιρότητας!

Είναι εκείνοι που θεωρούν τη συνεργασία δρόμο που θα οδηγήσει στο κοινό όφελος και όχι υποχρεωτική συναναστροφή, κενή νοήματος, που αναγκάζονται να διεκπεραιώσουν. Κανείς, που εκτιμά και πιστεύει στη δουλειά του, δεν κολακεύεται από το να πληρώνεται για να μην ενοχλεί.

Είναι οι συνεργάτες που σέβονται τον ρόλο του δημοσιογράφου και του μέσου, που μπορούν να αντιληφθούν τα όρια της δικής τους δικαιοδοσίας και δεν επιχειρούν να επιβάλλουν την ατζέντα και τον τρόπο που θα κάνεις τη δουλειά σου. Είμαστε σίγουροι ότι αντίστοιχη διάκριση μπορούν να κάνουν και σε ό,τι αφορά τον ρόλο του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή, όταν χρειαστεί.

Είναι εκείνοι που φέρνουν στο τραπέζι ιδέες και αντιμετωπίζουν πελάτες και συνεργάτες με σεβασμό και όχι με υπεροψία. Εκείνοι που αναγνωρίζουν και διορθώνουν τα λάθη. Εκείνοι που δημιουργούν τα μικρά και μεγάλα εργαλεία που χρειάζονται, για να κερδηθεί η εμπιστοσύνη του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή και του πελάτη.

Εν τέλει, δεν χρησιμοποιούν το μεγάλο, διεθνές, όνομα της εκάστοτε εταιρείας, για να προβάλλουν, σχεδόν αποκλειστικά, κοινότοπους βερμπαλισμούς, διακρίσεις χωρίς αντίκρισμα στην εγχώρια αγορά, τον εαυτό τους σε φωτογραφίες από δράσεις κοινωνικής ευαισθησίας με τα λεφτά του μετόχου.

Είμαστε βέβαιοι: τίποτα δεν είναι τυχαίο στο πώς εξελίσσονται τόσο η αγορά όσο και οι εταιρείες. Οι συνθήκες αλλάζουν και ελπίζουμε ότι, στην επόμενη ημέρα, περισσότεροι άξιοι επαγγελματίες θα αναγνωρίζονται και θα προτιμώνται σε θέσεις ευθύνης και εκπροσώπησης των ασφαλιστικών εταιρειών. Ελπίζουμε ότι τα τμήματα ανθρώπινου δυναμικού θα δώσουν προτεραιότητα όχι μόνο στον επαγγελματισμό, την κατάρτιση και την εμπειρία, αλλά και στην ενσυναίσθηση και την ευγένεια, που τόσο λείπουν από την αγορά μας.

Μέχρι τότε, νιώθουμε την ανάγκη να ευχαριστήσουμε ιδιαιτέρως και ονομαστικά κάποιους ανθρώπους:
Μαρκέλλα Τσουρουγιάννη, Γιώργο Γκοτζαγεώργη, Κώστα Χαλκιώτη, Νίκο Κακολύρη, Διονύση Κοκκαλιάρη, Μαρία Λαμπροπούλου, Γιάννη Κιτριλάκη, Σοφία Φαρδή, Γιάννα Πολιτάκη, Γιάννη Σηφάκη, Μαρία Κόρακα, Δόμνα Αναστασιάδου, Χρήστο Θεοδωρίδη, Μαίρη Βογιατζή και φυσικά Εύη Τσιούρη,

ανήκετε στους ανθρώπους που μέσα από τον ρόλο σας μας βοηθάτε να ισορροπήσουμε σε μια απαιτητική σχέση συνεργασίας και αλληλεξάρτησης με αξιοπρέπεια.

Και αν ξεχάσαμε να αναφέρουμε κάποιους, ίσως αυτό υποδηλώνει ότι κι εμείς τέλειοι δεν είμαστε…

Αμαλία Ρουχωτά

Αναδημοσίευση από την Ασφαλιστική Αγορά